- donuq
- [دونْوق]1. منجمد2. یخ بسته
Sözlük Azərbaycan Türkcəsi - Farsca. 2015.
Sözlük Azərbaycan Türkcəsi - Farsca. 2015.
donuq — sif. 1. Donmuş, buzlaşmış, buz bağlamış. // Bərk üşümüş. 2. Üstü donmuş kimi, tutqun, dumanlı; parıltısı, işıltısı olmayan, şəffaf olmayan, cilasız. Donuq şüşə. Lampanın donuq işığı. – Ay yorğun və solğun çöhrəsi ilə buludların arasında gah batır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
camid — ə. 1) donmuş, donuq; 2) m. inkişaf etməyən, donub qalmış; 3) ərəb qrammatikasında: zamanlara görə dəyişilməyən (əsli fellər haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müncəmid — ə. dönmüş, donuq, buz bağlamış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müstəhas — ə. 1) torpaq altında qalıb daşa dönmüş; 2) donuq, hərəkətsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çöhrə — is. Üz, surət, sima. Bu qadının çöhrəsində bir məyusluq görünürdü. S. S. A.. <Ayna> gülər bir çöhrə ilə yoldaşlarına tərəf döndü. Ə. M.. // Obrazlı təşbehlərdə. Ay yorğun və solğun çöhrəsi ilə buludların arasında gah batır, gah çıxır,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dondurulmuş — f. sif. Buz halına salınmış. // Soyuğun təsiri ilə donuq hala gətirilmiş. Dondurulmuş balıq (ət) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
donmuş — f. sif. 1. Buz halına gəlmiş, buz olmuş. Donmuş su. // Donuq hala gəlmiş, soyuğun təsirinə məruz qalmış. Donmuş ət. Donmuş meyvə. // Buzla örtülmüş. Donmuş göl. Donmuş pəncərə. – Hələ xatirimdən heç getməmişdir; Donmuş çay üstündə seyrə çıxdığım … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
donuqlaşmaq — f. Donuq hala düşmək; parlaqlığı, şəffaflığı, parıltısı, cilası getmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
donuqluq — is. 1. Donuq şeyin halı. 2. məc. Süstlük, soyuqluq, hərəkətsizlik, ruh düşkünlüyü. Əbil Qənbərovun çıxışı . . adamlarda nə isə bir donuqluq əmələ gətirdi. Ə. Vəl.. // məc. Sakitlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heykəl — is. <ər.> 1. Heykəltəraş tərəfindən daşdan, tuncdan və s. dən hazırlanmış insan və ya heyvan surəti. Mərmər heykəl. Füzulinin heykəli. – Yaşıl məhəccərli dördkünc bağçada Nizaminin tuncdan tökülmüş miniatür heykəli qoyulmuşdu. M. Hüs.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tar — 1. is. Azərbaycan və İranda çox yayılmış mizrabla çalınan simli musiqi aləti. Tar çalmaq. Tar Azərbaycanın milli musiqi alətidir. 2. sif. <fars.> klas. Qara. Könlümü qarət edir öylə ki, tari zülfün; Rumə sanki həbəşi ləşkəri yəğma gətirir.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti